Autorki dzięki temu, że pokazują antropologię osoby chorej i umierającej – w różnych fazach jej życia i rozlicznych przypadkach cierpienia – otwierają przed studentem pedagogiki nieznaną mu ani z wcześniejszej, ani z akademickiej edukacji perspektywę egzystencji utraconej nadziei i nieodgadnionego sensu. Pragną zwrócić studenta twarzą ku tej perspektywie, by oswoić go z myśleniem o trudności w pokonywaniu uzależnień i słabości, niemożności przezwyciężenia choroby nieuleczalnej czy wprost niemocy w obliczu nieuchronnej śmierci.

Publikacja jest przekrojowym studium krytycznym dotyczącym kształcenia dzieci na etapie początkowym. Korzystając z najnowszych trendów w pedagogice światowej oraz badań nad szkołą, Autorki dokonują szczegółowych analiz głównych obszarów edukacji wczesnoszkolnej (polonistycznej i matematycznej). Wiele miejsca poświęcają również koncepcjom kształcenia zintegrowanego. W prezentowanych zagadnieniach Autorki odwołują się bezpośrednio do praktyki szkolnej oraz najnowszych dokumentów reformy programowej. Ujawniając słabości tradycyjnej metodyki nauczania początkowego, nie pozostawiają czytelnika bez wskazówek i propozycji sposobów dokonywania zmiany edukacji. Prezentują liczne alternatywne rozwiązania i przykłady działań, w których pojawia się możliwość wspierania marginalizowanych i zaniedbywanych w tradycyjnej szkole sfer rozwoju najmłodszych uczniów.

Publikacja ma na celu przybliżenie zagadnień dotyczących współczesnego rozumienia pojęcia psychopatii oraz ukazania specyfiki seksualności osób psychopatycznych zarówno z perspektywy psychologii rozwojowej, klinicznej, psychiatrii, jak i w ujęciu kryminologicznym i resocjalizacyjnym oraz w kontekście współczesnego dyskursu społecznego

 Książka  porusza istotną kwestię funkcjonowania osób niepełnosprawnych, a w szczególności osób z upośledzeniem umysłowym, w płaszczyźnie społeczno-komunikacyjnej, pedagogicznej i edukacyjnej. Autor podkreśla, iż problem diagnozowania upośledzenia umysłowego na podstawie badań ilorazu inteligencji w przypadku takich osób nie pozwala na przedstawienie jednoznacznych wyników. Dopiero po przeprowadzeniu wnikliwszej analizy przedstawionej problematyki widoczna staje się potrzeba zmian zarówno w procesie kształcenia, jak i społecznym podejściu do osób z niepełnosprawnością. Autor, formułując na nowo pytanie „Co można uznać za upośledzenie intelektualne?”, próbuje wyznaczyć jasny kierunek dla oddziaływań terapeutycznych i rewalidacyjnych.

Każda rodzina ma jakieś problemy. Czasami jednak dom zaczyna przypominać szkołę przetrwania. O ile łatwiej byłoby, gdybyśmy wiedzieli, co czująnasi najbliżsi. Autor w niezwykle ciekawy sposób pokazał, jak różne trudności dnia codziennego widzą: syn, córka, rodzice, dziadkowie. Przeanalizował życie rodziny na wszystkich etapach, od narzeczeństwa, przez małżeństwo, pojawienie się małego dziecka, jego dorastanie, aż po usamodzielnienie się pociechy. Wskazał też najczęściej pojawiające się problemy i „punkty zapalne” w naszych domach.

W książce znajdziemy podpowiedzi dotyczące przeróżnych zagadnień, m.in.:
* jak rozmawiać z dziewczyną, by zachować własne zdanie i nie ranić
* gdzie są granice ingerencji rodziców w wybór dziewczyny lub chłopaka
* co po ślubie zmienia się między młodym małżonkiem a jego kumplami
* jak w relacjach z rodzicami i teściami odróżnić wtrącanie się od pomocy
* jak rozmawiać z mężem o różnicach wychowawczych
* jak rozmawiać z negocjującym wszystko nastolatkiem
* jak utrzymać dobrą relację z dzieckiem, które ma już swoje życie
* jak rozmawiać z rodzicami o swojej samodzielności