Nowości w bibliotece – marzec 2014

319 0

Publikacja jest przekrojowym studium krytycznym dotyczącym kształcenia dzieci na etapie początkowym. Korzystając z najnowszych trendów w pedagogice światowej oraz badań nad szkołą, Autorki dokonują szczegółowych analiz głównych obszarów edukacji wczesnoszkolnej (polonistycznej i matematycznej). Wiele miejsca poświęcają również koncepcjom kształcenia zintegrowanego. W prezentowanych zagadnieniach Autorki odwołują się bezpośrednio do praktyki szkolnej oraz najnowszych dokumentów reformy programowej. Ujawniając słabości tradycyjnej metodyki nauczania początkowego, nie pozostawiają czytelnika bez wskazówek i propozycji sposobów dokonywania zmiany edukacji. Prezentują liczne alternatywne rozwiązania i przykłady działań, w których pojawia się możliwość wspierania marginalizowanych i zaniedbywanych w tradycyjnej szkole sfer rozwoju najmłodszych uczniów.


p1Publikacja ma na celu przybliżenie zagadnień dotyczących współczesnego rozumienia pojęcia psychopatii oraz ukazania specyfiki seksualności osób psychopatycznych zarówno z perspektywy psychologii rozwojowej, klinicznej, psychiatrii, jak i w ujęciu kryminologicznym i resocjalizacyjnym oraz w kontekście współczesnego dyskursu społecznego.

Książka porusza istotną kwestię funkcjonowania osób niepełnosprawnych, a w szczególności osób z upośledzeniem umysłowym, w płaszczyźnie społeczno-komunikacyjnej, pedagogicznej i edukacyjnej. Autor podkreśla, iż problem diagnozowania upośledzenia umysłowego na podstawie badań ilorazu inteligencji w przypadku takich osób nie pozwala na przedstawienie jednoznacznych wyników. Dopiero po przeprowadzeniu wnikliwszej analizy przedstawionej problematyki widoczna staje się potrzeba zmian zarówno w procesie kształcenia, jak i społecznym podejściu do osób z niepełnosprawnością. Autor, formułując na nowo pytanie „Co można uznać za upośledzenie intelektualne?”, próbuje wyznaczyć jasny kierunek dla oddziaływań terapeutycznych i rewalidacyjnych.


n1Autorki dzięki temu, że pokazują antropologię osoby chorej i umierającej – w różnych fazach jej życia i rozlicznych przypadkach cierpienia – otwierają przed studentem pedagogiki nieznaną mu ani z wcześniejszej, ani z akademickiej edukacji perspektywę egzystencji utraconej nadziei i nieodgadnionego sensu. Pragną zwrócić studenta twarzą ku tej perspektywie, by oswoić go z myśleniem o trudności w pokonywaniu uzależnień i słabości, niemożności przezwyciężenia choroby nieuleczalnej czy wprost niemocy w obliczu nieuchronnej śmierci.


p2Tematem pracy jest adopcja omawiana z perspektywy rodziców podejmujących się tego zadania. Poznajemy problem w wielu ujęciach – tworzenia się przywiązania w rodzinach adopcyjnych, moralnych problemów towarzyszących adopcji, historii jednostkowych dróg do adopcji, rodzicielskiej drogi do adopcji ze wskazaniem, a także czytamy o przypadkach nieudanych adopcji zakończonych rozwiązaniem.
Książka naświetla zagadnienie z kilku płaszczyzn, dzięki zebranych artykułom wielu autorów – pedagogów, filozofa, prawnika, psychologa.


adhADHD to najczęstsze zaburzenie rozwojowe – dotyka 5% dzieci. ADHD ze względu na swoje objawy utrudnia osiągnięcie sukcesów szkolnych, zawodowych, towarzyskich. Nasilenie objawów ADHD zmniejsza się z upływem czasu. Wczesne rozpoczęcie terapii indywidualnej dziecka oraz terapii rodzinnej znacząco zwiększa szansę na zmianę zachowania dziecka. Proces leczenia zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi to równoczesna praca z dzieckiem, rodzicami i szkołą. Ważne jest zatem dostarczenie rodzicom i wychowawcom informacji o zaburzeniu dziecka, jego przyczynach, przebiegu i ewentualnych następstwach, a także – lub może przede wszystkim – o procesie terapii i ich własnym w nim udziale.

Książka – napisana przez znakomity zespół, który od dawna zajmuje się dziećmi z ADHD i prowadzi właściwie jedyną specjalistyczną poradnię w Polsce – dostarcza uporządkowanej wiedzy na temat zespołu nadpobudliwości psychoruchowej, jego etiologii i mechanizmu powstawania. Tym samym uwalnia ona rodziców, przynajmniej w części, z poczucia winy i pozwala na zaprzestanie zadawania ciągłych pytań: „Co złego zrobiliśmy?” i „Jaki jest nasz udział w powstawaniu tego schorzenia?”. Równocześnie jednak uświadamia, jak różnego rodzaju działania wychowawcze, często stosowane w dobrej wierze, mogą wzmacniać objawy zaburzenia, a także wskazuje, jak temu zapobiegać.
Obok opisu stosowanych metod edukacyjnych, psychoterapeutycznych i farmakologicznych, zawiera także wiele cennych i praktycznych uwag, na przykład kiedy i jak chwalić dziecko oraz za co. Te praktyczne uwagi, które mają pomagać rodzicom w radzeniu sobie z trudem wychowania dzieci nadpobudliwych ruchowo i mających problemy z utrzymaniem uwagi, są jednocześnie na tyle ogólne, że mogą z nich skorzystać wszyscy rodzice przeżywający trudności wychowawcze lub po prostu niepewni, jak postępować z dziećmi. Autorzy dostarczają również informacji na temat objawów zespołu ADHD w dorosłym życiu.


domKażda rodzina ma jakieś problemy. Czasami jednak dom zaczyna przypominać szkołę przetrwania. O ile łatwiej byłoby, gdybyśmy wiedzieli, co czująnasi najbliżsi. Autor w niezwykle ciekawy sposób pokazał, jak różne trudności dnia codziennego widzą: syn, córka, rodzice, dziadkowie. Przeanalizował życie rodziny na wszystkich etapach, od narzeczeństwa, przez małżeństwo, pojawienie się małego dziecka, jego dorastanie, aż po usamodzielnienie się pociechy. Wskazał też najczęściej pojawiające się problemy i „punkty zapalne” w naszych domach.

W książce znajdziemy podpowiedzi dotyczące przeróżnych zagadnień, m.in.:

                    • jak rozmawiać z dziewczyną, by zachować własne zdanie i nie ranić
                    • gdzie są granice ingerencji rodziców w wybór dziewczyny lub chłopaka
                    • co po ślubie zmienia się między młodym małżonkiem a jego kumplami
                    • jak w relacjach z rodzicami i teściami odróżnić wtrącanie się od pomocy
                    • jak rozmawiać z mężem o różnicach wychowawczych
                    • jak rozmawiać z negocjującym wszystko nastolatkiem
                    • jak utrzymać dobrą relację z dzieckiem, które ma już swoje życie
                    • jak rozmawiać z rodzicami o swojej samodzielności

Nie ma gotowych rozwiązań, ale postarajmy się zrozumieć drugą stronę – będzie nam o wiele łatwiej rozmawiać.

Skip to content

Kontynuując korzystanie ze strony, wyrażasz zgodę na korzystanie z plików cookie. Wiecej informacji

Ustawienia plików cookie na tej stronie internetowej są ustawione na "zezwalaj na pliki cookie", aby zapewnić Ci jak najlepsze wrażenia z przeglądania. Nie zbieramy informacji w celach handlowych. Jeśli nadal używasz tej witryny bez zmiany ustawień plików cookie lub klikniesz "Akceptuj" poniżej, to wyrażasz na to zgodę.

Zakończ